متبرم بعتابه

مُتَبَرِّمٌ بِعِتابِهِ

مُسْتَعْذِبٌ لِعَذابِهِ

هَجَرَ العَميدَ تَعَمُّداً

فَغَدا وراحَ لِما بِهِ

وكَسَاهُ ثَوْبَ مَشيبِهِ

في عِنْفُوانِ شَبابِهِ

فَتَراهُ يُؤذِنُ في أَوا

نِ مَجيئِهِ بِذَهابِهِ