أهلا بشمس مدام من يدي قمر

أهلاً بشمس مدامٍ من يدي قمرٍ

تكامل الحسن فيه فهو تياه

كأن خمرته إذ قام يمزجها

من خده عصرت أو من ثناياه

النرجس الغض عيناه وطرته

بنفسج وجنى الورد خداه