متبرم بغنائه

مُتَبَرِّمٌ بغِنائِهِ

مستعذِبٌ لعَذَابِهِ

هَجَرَ العميدَ تعمُّداً

فَغَدا وراح لِمَا بِهِ

وكساهُ ثَوْبَ مشيْبِهِ

في عُنْفُوانِ شَبَابِهِ